Mindfulness na język polski tłumaczone jest jako „uważność”. Według najczęściej cytowanej definicji Jona Kabat-Zinna to „szczególny rodzaj uwagi: świadomej, skierowanej na obecną chwilę i nieosądzającej”. Polega na doświadczaniu tego co dzieje się wewnątrz nas i w naszym otoczeniu, w życzliwy, łagodny sposób. Obserwujemy doznania i odczucia z pewnym dystansem, bez natychmiastowego reagowania i włączania automatycznego pilota. Mindfulness to umiejętność pozostania świadomie obecnym, nawet w chwilach, gdy cały świat wali się nam na głowę. To również metoda kształtowania umiejętności skupiania uwagi na jednej rzeczy w danym momencie, np. na oddechu lub dźwięku, nie poddając się stymulacji bodźcami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Formalna praktyka obejmuje pracę z ciałem, emocjami i myślami. Mindfulness to jednak coś więcej niż tylko ćwiczenia, to sztuka świadomego życia oraz sposób na poznanie i zaufanie samemu sobie.
WYBIERZ DLA SIEBIE
Podstawowe podwaliny praktyki MBSR stanowi 7 postaw :
nieosĄdzanie (nonjudgment)
czyli stawanie się coraz bardziej bezstronnym świadkiem wła- snego doświadczenia;
cierpliwość (patience)
pozwalanie, aby twoje doświadczenia ujawniały się we właściwym sobie czasie i tempie;
umysł poczĄtkujĄcego (beginner’s mind)
gotowość, by zobaczyć wszystko, jak gdyby zdarzało się pierwszy raz;
zaufanie (trust) wobec siebie
we własne intuicje i swój autorytet, pozwolenie sobie na to, by być sobą;
brak oczekiwania (nonstriving)
nie mam żadnego innego celu, niż sama medytacja;
akceptacja (acceptance)
rzeczy takimi, jakie one właściwie są w obecnym momencie „tu i te- raz” (moment-by-moment);
nie cenzurowanie (non censoring)
żadnej myśli i pozwalanie im, aby przychodziły i odchodziły. (Baer, 2003);
Korzyści, które trening może przynieść dzieciom:
- Zrozumienie tego jak działają myśli i jak sobie poradzić kiedy jest ich zbyt wiele lub są przykre, zauważanie kiedy powodują rozproszenie, dzięki czemu łatwiej wrócić do tego, na czym chce się skupiać uwagę w danej chwili;
- Obserwowanie, rozpoznawanie, nazywanie i wyrażanie emocji, świadomość, że wszystkie emocje są ważne, informują o czymś ważnym i nie należy ich wypierać; wzrost umiejętności radzenia sobie z emocjami; nauka zatrzymania między bodźcem a reakcją w celu uzyskania większej samokontroli, spokoju i równowagi wewnętrznej oraz mądrego działania nie pod wpływem chwili;
- Obserwacja oddechu i skupianie się na nim, zauważanie jak się zmienia w różnych sytuacjach i co nam mówi o tym, co dzieje się wewnątrz nas, umiejętność regulowania oddechu i skupiania na nim uwagi w celu rozluźniania i relaksowania ciała oraz uspokajania umysłu, szczególnie w sytuacjach stresowych (np. przed prezentacją, odpowiedzią ustną, testem), kiedy pojawia się ból oraz w innych sytuacjach kiedy jest to pomocne;
- Świadomość ciała, dobra relacja z ciałem i rozpoznawanie wrażeń, które z niego płyną w różnych sytuacjach, szybsze wykrywanie sygnałów świadczących o infekcji, przeciążeniu, zmęczeniu, kontuzji i potrzebie odpoczynku czy ruchu, świadome odczytywanie tego co różne emocje wywołują w ciele;
- Wiedza o swoich potrzebach i pragnieniach oraz o tym jak sobie z nimi radzić; rozwijanie cierpliwości, zaufania i umiejętności odpuszczania; lepsze rozumienie siebie i innych, rozwój życzliwości i współczucia dla siebie i innych, nie ocenianie, akceptacja; umiejętność samodzielnego radzenie sobie w sytuacjach codziennych i proszenia o pomoc kiedy jest potrzebna;
- Wiedza o tym jak działają zmysły, otwartość na to co w przestrzeni wokół nas, ciekawość;
- Lepsza koncentracja i uczenie się, poprawa pamięci;
- Podwyższona zdolność radzenia sobie ze stresem i frustracją;
- Łatwiej sobie poradzić ze stresem, kiedy jest się świadomym tego, co dzieje się w środku;
- Regularne ćwiczenia pomagają poprawić koncentrację uwagi, a także pamięć; dzieci uczą się zauważania kiedy się rozpraszają; regularnie zatrzymując się uczą się,
- Większa odpowiedzialność za siebie, inne osoby i środowisko;
- Poprawa jakości snu;
- Zwiększone współczucie dla siebie i innych;
- Więcej energii, poczucie harmonii i otwartość.